اعتراف عملی پنتاگون به قدرت پهپادی ایران؛ آمریکا یگان انتحاری خود را با «کپی‌برداری» از «شاهد۱۳۶» تاسیس کرد

به گزارش کلینی نیوز ز، آمریکا یگان انتحاری خود را با «کپی‌برداری» از «شاهد۱۳۶» تاسیس کرد، سنتکام اعلام کرد که یگان جدیدی با نام «حمله عقرب» (Scorpion Strike) را عملیاتی کرده است که وظیفه آن بکارگیری اسکادرانی از پهپادهای تهاجمی یک‌طرفه در خاورمیانه است.

به گزارش یورونیوز، این تصمیم چهار ماه پس از دستور پیت هگست، وزیر جنگ آمریکا، مبنی بر تسریع در دستیابی به تسلیحات مقرون‌به‌صرفه اتخاذ شد.

این تغییر رویکرد ناگهانی ارتش آمریکا که همواره بر تسلیحات فوق‌مدرن و گران‌قیمت تکیه داشته، نشان‌دهنده استیصال در برابر راهبرد جنگ نامتقارن و کم‌هزینه محور مقاومت است.

سی‌ان‌ان: پهپادهای آمریکایی «کپی» نسخه ایرانی شاهد ۱۳۶هستند

شبکه سی‌ان‌ان به نقل از یک مقام دفاعی پنتاگون فاش کرد که پهپادهای «لوکاس» که اکنون در اختیار این یگان قرار گرفته، حاصل مهندسی معکوس یک پهپاد شاهد ایرانی است که سال‌ها پیش به غنیمت گرفته شده بود.

این مقام آمریکایی با اعتراف به عقب‌ماندگی میدانی واشنگتن گفت: «تمرکز ما بر سامانه‌های دقیق و گران‌قیمت، نیروهای ما را در برابر سیستم‌های ارزان‌قیمت مانند پهپادهای ایرانی در موقعیتی نامساعد قرار داده است و حالا قصد داریم سناریو را برعکس کنیم.» گفته می‌شود قیمت هر فروند از این پهپادهای کپی‌برداری شده حدود ۳۵ هزار دلار است.

طبق اطلاعات شرکت اسپکتر ورکس، این نمونه بردی حدود ۷۱۴ کیلومتر دارد و تا ۶ ساعت می‌تواند پرواز کند. ظرفیت حمل بار آن ۱۸ کیلوگرم است و با سرعت ۷۴ نات (حدود ۱۳۷ کیلومتر بر ساعت) پرواز کروز دارد.

برای مقایسه، شاهد ۱۳۶ با موتور کوچک ۵۰ اسب‌بخاری، حداکثر سرعت حدود ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت و برد تقریبی ۲ هزار کیلومتر دارد و می‌تواند کلاهک ۴۰ کیلوگرمی حمل کند.

«شاهد-۱۳۶»؛ الگوی جهانی تسلیحات نوین

اعتراف آمریکا به کپی‌برداری از فناوری ایرانی در حالی است که گزارش‌ها نشان می‌دهد سایر کشورها نیز به دنبال دستیابی به این فناوری هستند. اخیراً یک شرکت نظامی مصری نیز از پهپاد «جبار ۱۵۰» رونمایی کرده که کاملاً از طراحی «شاهد-۱۳۶» الهام گرفته شده است.

پهپاد ایرانی شاهد-۱۳۶ به دلیل طراحی آیرودینامیکی خاص، سطح مقطع راداری ناچیز و برد عملیاتی بیش از هزار کیلومتر، عملاً سامانه‌های پدافندی چند میلیارد دلاری غرب را به چالش کشیده است.

تعادل میان «سادگی فنی» و «اثربخشی میدانی»، این محصول دفاعی ایران را به کابوس پدافند هوایی دشمنان و الگویی برای ارتش‌های جهان تبدیل کرده است.